استفاده از مدل های خطی و غیر خطی برای پیش بینی ترکیب اسید چرب عضله میگوی پرورشی

در سال های اخیر مصرف آبزیان مخصوصاً میگو به علت دارا بودن مقادیر بالایی از اسیدهای چرب چند غیر اشباع بلند زنجیره امگا 3 و جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی افزایش پیدا کرده است. در صنعت پرورش میگو روغن ماهی به علت مقادیر بالای اسیدهای چرب ایکوزا پنتانوئیک و دوکوزاهگزانوئیک از بهترین منابع چربی در جیره غذایی میگو می باشد، اما به علت کمبود ذخایر و قیمت بالا استفاده از آن در سال های آینده چندان مقرون به صرفه نمی باشد. یکی از بهترین راهکارها جایگزینی روغن ماهی با روغن های گیاهی در جیره غذایی میگو می باشد. با توجه به تفاوت ترکیب اسید چرب روغن های گیاهی با روغن ماهی، حفظ تعادل ترکیب اسید چرب در جیره غذایی میگوی پرورشی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد، بنابراین در این جایگزینی در اختیار داشتن مدلی جهت پیش بینی ترکیب اسیدهای چرب عضله میگو تنها با آگاهی از ترکیب اسیدهای چرب جیره ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه مقادیر اسید ایکوزا پنتانوئیک، اسید دوکوزاهگزانوئیک، اسید لینولنیک، اسید لینولئیک و اسید اولئیک موجود در جیره غذایی و عضله میگوی پرورشی تغذیه کرده از این جیره ها، از 13 مطالعه استخراج شده و در سال 1390 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. معادلات رگرسیونی بدست آمده نشان دهنده این است که بیشترین ضریب همبستگی در اسید لینولنیک (86/0) و ایکوزا پنتانوئیک اسید (83/0) مشاهده شد (P<0/001) و این مقدار در اسیدهای چرب دوکوزاهگزانوئیک، اولئیک و لینولئیک به ترتیب 70/0، 63/0 و 41/0 بوده است (P<0/001).